Минингийн тал
Туурайн ирэнд цавчигдсан хөх хомоол
Тунгалаг мөрний амьсгал шингэсэн их агаар
Эдүгээ түүхэнд мөнхөрсөн их залуусын цус
Ирээдүйд минь үлдэх эсэх нь эргэлзээтэй нутаг
Үхлийг шохоорхоно
Алаглан эргэдэг хорвоогын жамыг өөрчлөөд
Амьдийн ертөнцөөс халиад эрлэгийн өөдөөс инээмсэглэж
Амар амгалангын гүнд нойрсох аав ээждээ үнсүүлчихээд
Ахиад ганцхан удаа амьдарч үзэхсэн...
Өртөө
Орондоо хийх юмгүй элдвийг бодон хэвтсээр
Одод түгж шөнө болох цагаар гэрээсээ би гарлаа
Сайхан гэх тодотгол зүүсэн хэдэн бүсгүйчүүдийн буудаллах
Сархад агаад мансуурлаар дүүрэн ертөнцөд би өртөөлөн буцсаар
Wednesday, March 22, 2017
Wednesday, March 15, 2017
Хиймэл од
Хиймэл од
Утаа амнаас гарч агаарт замхрах үед
Уураг тархины гүнд манан болж үзэгдээд
Дээшээ тэнгэр харж оддыг тоолъё гэвэл
Дээдсийн минь хардаг байсан одод гудамжны гэрэл болжээ
Бурхан болсон хөх өвгөдийн минь
Буруудаж алдахдаа гэмшиж залбирдаг
Буруу хардаггүй сайхан одод
Булшинд ороод үхчихсэн бололтой...
Утаа амнаас гарч агаарт замхрах үед
Уураг тархины гүнд манан болж үзэгдээд
Дээшээ тэнгэр харж оддыг тоолъё гэвэл
Дээдсийн минь хардаг байсан одод гудамжны гэрэл болжээ
Бурхан болсон хөх өвгөдийн минь
Буруудаж алдахдаа гэмшиж залбирдаг
Буруу хардаггүй сайхан одод
Булшинд ороод үхчихсэн бололтой...
Subscribe to:
Posts (Atom)